Хасен Нарымбекұлы Бодықов (1891 - 1974), төкпе ақын. Шет өңірінде дүниеге келген. Әкесі Нарымбек патша заманында да, кеңес тұсында да болыс болған білікті кісі. Арғын тайпасы, Қаракесек руының Қояншы-тағай бұтағынан шыққан. Ауыл молдасынан хат танып, Қарқаралыдағы орыс мектебінен дәріс алған Хасеннің көзі ашық, өнердің әр саласынан хабары мол болған. 1920 - 1922 жылдары болыстық комитетгің жауапты хатшысы, 1922 - 1924 жылдары милицияда, 1928 жылы Шет ауданы жеке шаңырак көтеріп шыққанда аудандың атқару комитетінде жауапты хатшы қызметін атқарған. Ақынның мұнан арғы өмірі зобалаңға ұласып кетеді. Хасен Нарымбекұлының шығармашылық өнерінін шыны — «Көзбала» дастаны. Дастан 900-ге тарта шумағынан тұратын, әлденеше бөлімді, ірі шығарма. Дастанда өткен замандағы қазақ халқының тыныс-тіршілігі молынан, жан-жақты суреттеледі. Ақын шығармалары бейнелі, сұлу сурет, кұнарлы тілімен ерекшеленеді

Сарыарқа

Сағынып сәлем жаздым Сарыарқама,

Барқыттай қолда Балқаш бар Арқама.

Болғанда қырың киік, ойын балық,

Жалғасқан жалың – көкке, жер – арқама.

Аз туған асыл тектің нәсіліндей,

Ардақты шөгіп жатқан нар Арқама.

Секілді жер кіндігі жездей сұлу,

Айнала ат шаптырым тар арқама.

Сарыарқа сауық құрған жерім қайда,

Орта жүз – Арғын, Қыпшақ елім қайда,

Кең өлке, кемер қияқ, кер Қасқатау,

Бейне жұмақ бес қазылық белім қайда.

Көл бетін қаз бен үйрек мекендеген,

Көкжиек көлемі зор көлім қайда.

Алтындай арасында қызыл-сары құм,

Тасқыны тас ағызған селім қайда.

Сарыарқа, менің өсіп туған жерім,

Мекендеп шөптің басын буған жерім.

Жақ тартып, жалғыз шиден жалаң аяқ,

Қозы-лақ, жар жағалап қуған жерім.

Оранып өмір бойы жібегіне,

Кіндік кесіп кірімді жуған жерім.

Балғын қыз, батыр жігіт бәрі өзінде,

Салтанат, сауық-сайран, думан жерім.

Болғанда елім Арғын, жерім Арқа,

Ақорда алтын басқа дерім Арқа.

Меңіреу шөгіп жатқан мең-зең оймен,

Шеменді шертіп-шертіп, шерім тарқа.

Ел Арғын ежелгісі данышпанның,

Рас қой деген сөзі «Арқа-марқа»,

Күлмеймін, күңіреніп, күйінемін,

Сарыарқа, күйігіңді тарта-тарта.